Αστάθεια - Εξάρθρημα Ώμου

Η αστάθεια του ώμου αναφέρεται σε μία κατάσταση όπου η άρθρωση του ώμου δεν παραμένει σταθερή, με αποτέλεσμα να υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για τραυματισμούς. Η άρθρωση του ώμου είναι μία σφαιρική άρθρωση που συνδέει την κεφαλή του βραχιονίου με την κοτύλη της ωμοπλάτης. Αυτή η διάταξη επιτρέπει μια πολύ ευρεία κίνηση του χεριού, αλλά λόγω του μικρού μεγέθους της κοτύλης, ο ώμος είναι επιρρεπής σε αστάθεια.

Η αστάθεια μπορεί να είναι:

• Μερική: Η κεφαλή του βραχιονίου βγαίνει εν μέρει από την κοτύλη, αλλά δεν απομακρύνεται πλήρως.
• Πλήρης: Η κεφαλή του βραχιονίου βγαίνει εντελώς από την κοτύλη, προκαλώντας σοβαρή βλάβη στην άρθρωση.

Η αστάθεια του ώμου μπορεί να προκύψει από διάφορους λόγους. Οι πιο συνηθισμένοι παράγοντες περιλαμβάνουν:

1. Τραυματισμοί και Κακώσεις: Συχνά η αστάθεια προκαλείται μετά από έναν τραυματισμό, όπως ένα εξάρθρημα ή διάστρεμμα του ώμου. Αυτό μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων ή άλλων ατυχημάτων.
2. Ανεπαρκής Ανάπτυξη της Αρθρωτικής Κεφαλής και Κοτύλης: Μερικά άτομα γεννιούνται με έναν ώμο που δεν έχει αναπτυχθεί σωστά, κάνοντας την άρθρωση πιο επιρρεπή σε αστάθεια.
3. Αυξημένη Ευχέρεια Κίνησης (Υπερανατομία): Ορισμένα άτομα διαθέτουν μεγαλύτερη κινητικότητα στην άρθρωση του ώμου από το φυσιολογικό, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο αστάθειας.
4. Επαναλαμβανόμενη Καταπόνηση: Αθλητές που εκτελούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις με τον ώμο (π.χ. κολυμβητές, τενίστες, αθλητές ρίψης) μπορεί να αναπτύξουν αστάθεια λόγω της συνεχούς πίεσης στις αρθρώσεις.

Τα κυριότερα συμπτώματα της αστάθειας του ώμου περιλαμβάνουν:

• Πόνος και δυσφορία: Συνήθως εμφανίζεται στον ώμο και μπορεί να είναι συνεχής ή να επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια ορισμένων κινήσεων.
• Αίσθημα "λίγης" ή "ανακινησιμότητας" στον ώμο: Οι ασθενείς αναφέρουν συχνά την αίσθηση ότι ο ώμος τους μπορεί να βγει εκτός θέσης.
• Περιορισμένη κίνηση: Μπορεί να υπάρχει περιορισμός στην κινητικότητα του ώμου, καθιστώντας δύσκολες καθημερινές δραστηριότητες όπως το άπλωμα ή η ανύψωση του χεριού.
• Περιστασιακά εξαρθρήματα: Οι ασθενείς με αστάθεια του ώμου μπορεί να παρουσιάσουν επαναλαμβανόμενα εξαρθρήματα.

Το εξάρθρημα του ώμου συμβαίνει όταν η κεφαλή του βραχιονίου βγαίνει εντελώς από την κοτύλη της ωμοπλάτης. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε λόγω ενός τραυματισμού είτε ως αποτέλεσμα αστάθειας στην άρθρωση. Τα εξαρθρήματα του ώμου μπορεί να είναι είτε μπροστινά (πιο συνηθισμένα), είτε πίσω, και κάθε τύπος έχει διαφορετική συμπτωματολογία και αντιμετώπιση.

Το εξάρθρημα του ώμου συνήθως προκαλείται από:

• Αθλητικές δραστηριότητες: Σπορ όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το ράγκμπι, που περιλαμβάνουν έντονες κινήσεις του ώμου, αυξάνουν τον κίνδυνο για εξάρθρημα.
• Τραυματισμοί από πτώσεις: Μια πτώση στον ώμο ή μία ατύχημα μπορεί να προκαλέσει εξάρθρημα.
• Επαναλαμβανόμενη πίεση: Όπως και στην αστάθεια, οι αθλητές που εκτελούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις με τον ώμο διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο.

Τα συμπτώματα του εξάρθρηματος του ώμου περιλαμβάνουν:

• Έντονος πόνος και αδυναμία στον ώμο.
• Αδυναμία κίνησης: Ο ώμος δεν μπορεί να κινηθεί φυσιολογικά λόγω του ότι η κεφαλή του βραχιονίου έχει βγει από την κοτύλη.
• Αναγνώριση του εξαρθρήματος: Συχνά, το εξάρθρημα μπορεί να είναι ορατό λόγω της παραμόρφωσης του ώμου.

Η θεραπεία για την αστάθεια ή το εξάρθρημα του ώμου εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κατάστασης και την ηλικία του ασθενούς. Οι διαθέσιμες επιλογές περιλαμβάνουν:

Συντηρητική Θεραπεία

1. Φυσιοθεραπεία: Στις ήπιες περιπτώσεις, η φυσιοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση των μυών που στηρίζουν την άρθρωση του ώμου, βελτιώνοντας την σταθερότητα και μειώνοντας τον κίνδυνο επανεμφάνισης του προβλήματος.
2. Σταθεροποιητικά Αξεσουάρ: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να προταθεί η χρήση νάρθηκα ή ακινητοποίησης για να σταθεροποιηθεί ο ώμος και να μειωθεί η πίεση στην άρθρωση.

Χειρουργική Θεραπεία

Εάν η συντηρητική θεραπεία δεν φέρει αποτελέσματα ή εάν ο ασθενής έχει σοβαρές βλάβες στον ώμο, μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση. Η πιο συνηθισμένη χειρουργική διαδικασία είναι η αρθροσκοπική αποκατάσταση του ώμου, κατά την οποία οι χειρουργοί αποκαθιστούν τη σωστή θέση της κεφαλής του βραχιονίου ή ενισχύουν τα συνδεσμικά στοιχεία για να αποκαταστήσουν τη σταθερότητα.

Αποκατάσταση και Φυσικοθεραπεία

Η αποκατάσταση μετά από εξάρθρημα ή θεραπεία αστάθειας απαιτεί χρόνο και συνεπή φυσικοθεραπεία. Η αποκατάσταση περιλαμβάνει:

• Αρχική ακινητοποίηση για να επιτραπεί η επούλωση των ιστών.
• Επαναφορά της κίνησης με ήπιες ασκήσεις κινητικότητας.
• Ενδυνάμωση των μυών του ώμου και βελτίωση της σταθερότητας της άρθρωσης μέσω ειδικών ασκήσεων.

Η αστάθεια και το εξάρθρημα του ώμου είναι σοβαρές καταστάσεις που απαιτούν άμεση και επαγγελματική ιατρική φροντίδα. Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή θεραπεία μπορούν να αποτρέψουν τη χειροτέρευση της κατάστασης και να επιτρέψουν στον ασθενή να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες χωρίς περιορισμούς.